Bütün gün ayaktayım avluda Otururum lambanın altında sabaha dek Öyle bir sır ki bu kimseler anlamaz Göğüs geçiririm bazen Şiir:

Çiçekleri ezme yavrum Çiçek bir yüreğe benzer Çiçek ezen insan ezer Sakın sen kuş vurma yavrum En engin bir kardeşlikte

Bu hasretlik gayrı çekilmez oldu Gönül kalk gidelim sılaya doğru Ana baba gardaş hep orda kaldı Gönül kalk gidelim sılaya

Beni kerem belle senide aslı Böyle yazak bu sevdayı barabar Ben şirin nesliyim sen ferhat nesli Böyle yazak bu sevdayı

Sana gelmek istiyorum Beni kovma dergahından Gelip görmek istiyorum Beni kovma dergahından Kovma canan buralıyam Ben bir bahtı karalıyam Dost

Bir gün olsun kıymetimi bildin mi Ey vefasız defterinden sildin mi Verdiğin sözlerinden sen döndün mü Çekip gittin dara düşüp

Bindokuzyüzonikiydi, geceydi, soğuktu, yağmur yağıyordu Uzunca bir misafirliğin bitiş tarihiydi Kimbilir etin tırnaktan ayrılışı belkide Büyük dedem Hasan’ın doğrulup toprağa

Çıkalım kaleye bir akşam üstü Sen Sivas’ı seyret yar bende seni Sanma deli gönül yar sana küstü Sen Sivas’ı seyret

Dışım çiçek açmış belki İçimde kara yosunlar Görenler mesut sanıyor Bilmezler ki ne derdim var oy Oy beni vurun vurun