Şaha doğru giden kervan Çok ağlattın güldür beni Düşmüşem elden ayaktan Tut elimden kaldır beni Tut elimden ferman eyle Gel

Hozat’ın önünde vurdular beni Ölmeden mezara koydular beni Yansın hozat yansın kül olsun Hozat’ın gençleri adımı ansın Mezarımın başı urfa’ya

Ben gurbet ele gidende Yar bana yanar mı bilmem Sevdası düştü tenime Yar beni sarar mı bilmem Sevdası düştü tenime

Bozuldu bağlarım baykuşlar öter Yanıyor ciğerim dumanım tüter Arabam da sana boz eşşek yeter Felek benim gençliğimi geri ver Geri

Sonra dersin ki; Neden bu kadar çok sigara içersin? İçerim işte… Ben yazmayı pek bilmem dünya güzeli Sadece geceler ışığı

Kaşları kara yarim Mendili yar mendili Gözleri ela yarim Yarim sallar mendili Aklımı baştan aldı Mendili yar mendili Yarin o

Bir anda kapıldım o gülüşüne içimi okuyan o bakışına köle olsun ruhun gözün yaşına gel insaf eyle bak bana yazık

Karadeniz Karadeniz Fırtınalar içindeyiz Dört karanfil verdik sana Herbiri bir engin deniz Dağlarda kır çiçekleri Sevgi dolu yürekleri Doğdu ülkemin

Önce ılık bir rüzgar esintisi Sonra akşamda dalgalar Kırılmış yakamozdan ışıklar Bütün şarkıları susmuş odalar Gecenin bir vaktinde tenhayken sokaklar