Bu yıl bu dağların karı erimez Eser badi sabah yel bozuk bozuk Türkmen kalkıp yaylasına yürümez Yıkılmış aşiret il bozuk

Gözyaşlarım yağmur gibi akıyor bu hasretlik yüreğimi yakıyor kimse garip anlarımı bilmiyor Ayırdılar beni senden nedensiz Günler geçmez yasayamam ki

Ey ezelî cân ile cânânımız Aşk-ı ruhundur ebedî şânımız Ka’be yüzündür bize, ey dil-rübâ Zülf-ü ruhun kıble vü imânımız Kim

El çek tabip el çek sinem üstünden Sen benim derdimi bilebilmezsin Dertliyim vay vay Yarem yürektendir yoktur ilacı Sen benim

Kar boranda yuvasızam Bilmiyorum kime kızam Kızgın çöllerde susuzam Oy nazlı nazlım Oy nazlı nazlım Oy nazlı nazlım Gösterdiler mezar

Ey oğul sana bir nasihatım var El kızından sakın dilden sakınma Ateş olsan kendin kendin yakarsın Yangını söndüren selden sakınma

Ararım sevdiğim ararım dengimi Gurbet ellerinde kaybettim kendimi Sorarım sevdiğim türkülerden seni Unutmak kolay mı gözlerin rengini Türkülerdir sevdam türkülere

Ah havalanma telli durnam Aman aman aman hey Uçup gitti yele karşı Ah niye doğdun sarı yıldız Mavi yıldız yıldız

Yastadır ey deli gönül yastadır Gelir diye kulaklarım sestedir Yağmur yağar zülüflerin ıslatır Var git duman şu yaylanın üstünden Duman