Uğur Arslan – Çanakkale Şiiri
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyorum düşmana karşı
Of!gençliğim eyvah
Şu boğaz harbi nedir
Var mı ki dünyada eşi
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi
Şuheda gövdesi bir baksana dağlar taşlar
O rüku olmasa
Dünyada eğilmez başlar
Yaralanmış tertemiz
Alnından uzanmış yatıyor
Bir hilal uğruna ya rab
Ne güneşler batıyor
Ey bu topraklar için
Toprağa düşmüş asker
Gökten ecdad inerek
Öpse o pak alnı değer
Ne büyüksün ki
Kanın kurtarıyor tevhid’i
Bedr’in aslanları ancak
Bu kadar şanlı idi
Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı
Beriden zelzeleler kaldırıyor A’mâkı
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam
Atılan her lağamın yaktığı: yüzlerce adam
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer
O ne müthiş tipidir ya rab savrulur enkaaz-ı beşer
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak
Boşanır sırtlara vâdilere, sağanak sağanak
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of!gençliğim eyvah
Kılıç arslan gibi iclâline ettin hayran
Sen ki, islam’ı kuşatmış, doğuyorken hüsran
O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın
Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın
Sen ki, A’sâra gömülsen taşacaksın .heyhât
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber
Bak sana âgûşunu açmış duruyor peygamber
Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı
Beriden zelzeleler kaldırıyor A’mâkı
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam
Atılan her lağamın yaktığı: yüzlerce adam
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer
O ne müthiş tipidir ya rab savrulur enkaaz-ı beşer
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak
Boşanır sırtlara vâdilere, sağanak sağanak
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of!gençliğim eyvah