Niyazi Koyuncu – Yol
Dağların yamacına çıktım oturamadım
Seni gördüm karşımda ama inanamadım
Kaçtım gittim oradan ardıma bakamadım
Sen gittin ya burada sensiz var olamadım
İndim dere düzüne gözlerim yaşla doldu
Ağlamaya doymadım yaşlar sel oldu aktı
Senle oturduğumuz kayalar yosun tuttu
Senin ela gözlerin kalbimi yaktı gitti oy
Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı
Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı
Düştüm senin peşine aradım bulamadım
Savruldum gurbet elde ama tutunamadım
Geçti gitti yıllarım hiçbir şey anlamadım
Sen gittin ya burada sensiz var olamadım oy
Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı
Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı