Metin Yılmaz – Güzel Ne Güzel Olmuşsun
Güzel ne güzel olmuşsun
Görülmeyi görülmeyi
Siyah zülfün tel tel olmuş
Örülmeyi örülmeyi
Bahçende gülün güllenmiş
Şeyda bülbülün dilenmiş
Koynunda memem kirlenmiş
Emilmeyi emilmeyi
Mendili yudum anttım
Gülü dalında kuruttum
Adın neyidi unuttum
Sorulmayı sorulmayı
Seğirttim ardından yettim
Eğildim yüzünden öptüm
Adın bilirdim unuttum
Çağırmayı çağırmayı
Benim yarim bana küsmüş
Zülfünü gerdana dökmüş
Muhabbeti benden kesmiş
Sevilmeyi sevilmeyi
Çağır Karac’oğlan çağır
Taş düştüğü yerde ağır
Yiğit sevdiğinden soğur
Sarılmayı sarılmayı