Firdevs-i Ala’da bir yanal elma
On sekiz bin ilmin nuru dediler
Muhammet Mustafa Haydar-i Kerrar
Hünkar Hacı Bektaş Veli dediler

Çocuktu mektebe babası götürdü
Elif be demeden mana yetürdü
Akıttı pınarı susam bitürdü
Hacısı hocası beli dediler

Pirim der ki Bektaşiyim Bektaşi
Size nasip veren ol nasıl kişi
Sıkar un ederdi örk gibi taşı
Budur cümlemizden ulu dediler

Derildi geldiler halfeler pirler
Bektaşi namında er yok dediler
Bize bir yeşil el nasip verdiler
Görünce tanırız eli dediler

Er isen darı çeç üstünde otur
Ulu kişi isen maksudun bitir
Senedin var ise senedin getir
N’edelim senetsiz eli dediler

Kimi inandı beli bes dedi
Kimi inanmadı senet istedi
Ol Şah’ım anlara elin gösterdi
Budur ol Şah’ımız Ali dediler

Evvel Ali idi sonra Vel’oldu
Yol erkan bir zaman batında kaldı
Urum ellerinden nameler geldi
Budur Hakk’ın doğru yolu dediler

Pir Sultan Abdal’ım Şah’ım velidir
Cihanı bürüyen anın nurudur
Şüphemiz yok Hak Muhammet Ali’dir
Bilmeyene Mülcem soyu dediler

Pir Sultan Abdal