Serap Özcan – El Kapıları
Gurbet bizi sana yoksulluk bağladı
Ardımızda bıraktıklarımızın hasreti
Senerlerce yüreğimizi dağladı
Buralarda herkes herkese yabancı
Duyduğumuz her söz zehirden de acı
Kime yanak derdimizi
Kim anlar ki bizi
Aldığımız her nefeste özlüyoruz
Dağlarımızı ırmaklarımızı yaylalarımızı
Neyimize yetmezdi ki azığımız
Sen dertten başka zarardan başka
Ayrılıktan başka ne verdin bize
Yıkılasın yıklasın yıkılasın gurbet
Nasıl bırakıpta geldik
O güzelim köyümüzü
El kapılarında gardaş
Heba ettik ömrümüzü
Hasretimizle yandırdık
Anamızı babamızı
şimdi onlarda yok artık
Kime yanak derdimizi
Dağ olaydım taş olaydım
Bir serçecik kuş olaydım
Uçup anamın babamın
Mezar taşına konaydım
Yaralıyım yaram dinmez
Gurbet kimseye yorulmaz
O gidenler gitti gardaş
Elimizden bir şey gelmez
Memo düşmüş kara derde
Ondandır hiç yüzü gülmez
Yoksulluğu biz çekmişiz
Öekmeyenler bunu bilmez
Dağ olaydım taş olaydım
Bir serçecik kuş olaydım
Uçup anamın babamın
Mezar taşına konaydım