ömür bahçesinin gülü solmadan
uyan gel gözlerim gafletten uyan
ecel bir gün bize haydi demeden
uyan gel gözlerim gafletten uyan

niçin gaflet ile mağrur olursun
geçer kervan gider yolda kalırsın
pişman olur sararıp da solarsın
uyan gel gözlerim gafletten uyan

hey dost artık yeter sözün tutulmaz
senin kumaşların burada satılmaz
böyle gitmeyinen menzil alınmaz
uyan gel gözlerim gafletten uyan