Giderken kapına gül bırakmıştım Elveda demeye dilim varmadı Haykırdım dağlara yüce sevgimi Sana söylemeye dilim varmadı Bıraktım yerlere kini nefreti

Çetin bir kış gecesiydi Marttı, soğuktu Her taraf bembeyazdı gök zifiri karanlıktı İçim üşüyordu Çocuktum, ağlıyordum Gizli gizli hıçkıra hıçkıra

Haberleri açma baba, bakmaya korkuyorum Paramparça insanları görmek istemiyorum Haberleri açma baba, bakmaya korkuyorum Aklım ermiyor ki baba, hiçbirşey anlamıyorum

Suavi – O Sönmez (Fikri Sönmez’e ağıt) Kıyıda rüzgar dağlarda pınardı O yüreklerimizde bir çınardı Onunla yörede başladı öykü Kozasından

Toplumsal hafızamıza deprem korkusunun kazındığı tarih: 17 Ağustos 1999. On binlerce vatandaşımızı acı bir şekilde kaybettiğimiz, Türkiye tarihinin en büyük

Gurbetluk dedukleri Heptan kara sevdali Dertlerumun dermani Gönlümun nazlı yar Ah İstanbul yanasun Senda mecnun olasun Kavuşmasun iki yakan Hasretten

Değmen benim gamlı yaslı gönlüme Ben bir selvi boylu yardan Ayrıldım, ayrıldım, ayrıldım oy Evvel bağban idim dostun bağında Talan