Aramızı karlı dağlar alınca Gayrı dost eline gidip gelinmez Yahşi himmet gerek ahbap yolunda Kuru dava ile menzil alınmaz Geçti

Kaybolmak üzre suya düşen bilezik; Bak, bütün kırışıklar silindi sudan. Son saatimde mi uyandım uykudan, Neden boş geçen yıllardan içim

Ben de şu dünyaya geldim sakinim Kalsın benim davam divana kalsın Muhammed ali’dir benim vekilim Kalsın benim davam divana kalsın

Sana bir nasihatim var Gel yanıma hele gardaş Uzaktan ayrayıp kesme Gitme elden ele gardaş Harama sunma elini Kötüden sakın

Ağrı tanı merkezinde ilk sabah, Çare bulmaz bir sızı Kutular içinde saklı kalanlar Kırmızı kurdele, okumayı söktüğümde göğsüme takılan On

benzemez kimseye ey benim Şahım el vurur dil vurur diz vurur oldu kapalı kapılar kilitli bahtım Göz vurur gam vurur

Derviş oldum bu alemi gezerim Sultanlar sultanı şahı ararım Dergahların gezdim niyaz eylerim Şah Hüseyin gibi piri ararım Pir Sultan

Şu Dersimin yolu dardır Sensiz geçen gün zarardır Beni haldan hala koyan Vallah dinsiz imansızdır Aman o yar canım o

Dost… Aşıkların bağında bir gül olsan Dalarsın ummanlara düş olursun Efendim tabibim gül yüzlü Sultanım cananım benim Aşıkın meşkine dolur