Sürüler içinde sürmeli koyun Şafaklar atıyor sarhoşum uyu A canım gel uyu Son kadehte yaptın bana bir oyun Niyandasın sürmeli

Yurttan Göç Başladı Ekmek Uğruna Kurtuluştur Diye Sarıldı Ona Hasreti Gurbeti Bastı Bağrına Hal Bilmez Olduk Yol Bilmez Olduk Dil

Köpürdü Karadeniz de Dövüyor kıyıları Yarim kime anlatsam Çektiğim acıları Vuruldum şahin gibi Düştüm derin dereye Yar senin sevdaluğun İşler

Benim Şikayetim Çarkı Felekten, Fitnedir Yüzüme Güldü Efendim, Mah Cemalin Nişan Verir Melekten, Gözlerin Aklımı Aldı Efendim. Leblerin Hastaya Şifadır

Nazlı yarim senden aldım yara Beni parça parça etti duydun mu Ayrılanlar kavuşurken murada Bizim kavuşmamız noldu duydun mu Duydun

fırtınalar dinmez oldu sen gideli yağmur boran dönsene nolur geri dönsene eski bedenimden çıktım tüm maziye kibrit çaktım dönsene nolur

İncecikten bir kar yağar Tozar Elif Elif diye Deli gönül abdal olmuş Gezer Elif Elif diye Elif’in uğru nakışlı Yavru

hararet nardadır sacda değildir, keramet baştadır tac’da değildir her ne arar isen, kendinde ara, kudus’ta mekke’de hac’da değildir sakin ol

İçimde durmaz akar bir yağmur seli Işıksız odadayım kör karanlık zemheri Bak sustu konuşmaz oldu içimdeki serseri Acı haber tez

Beni sana mahkum eden Gönlüm de yanan ateştir Efendim Böyle mecnun deli eden Gönlüm de yanan ateştir Efendim Şu ahıma