bir gün seni görmez i̇sem bu gönüle almaz i̇sem senle devran sürmez i̇sem benim dünyam terse döner terse döner terse

Zeytin gibiydi gözlerin Öldürdün beni esmerim Söyle yarim neredesin Can gelsene Taramış saçını yana Dökülür belden aşağa Ağlarım yar yana

Bunca hatırlara bunca maziler Sana kolay gelir beni öldürür Feleğin yazdığı bu kara yazılar Sana kolay gelir beni öldürür Işıklarım

Firdevs-i Ala’da bir yanal elma On sekiz bin ilmin nuru dediler Muhammet Mustafa Haydar-i Kerrar Hünkar Hacı Bektaş Veli dediler

Ellerinle beni büyüttün Saçına aklar düşürdün Kurban olam sana anam Üzdüm yüreğini çürüttün Derdime derman olurdun Yarama merhem olurdun Elin

Yağmurun gözyaşları inceden akar İnceden akar içime sevdalar Gün kör olmuş hasretimi ışıtmaz Dert bu işte bulur beni yaralar El

Oy yureğum derindedur yerindedur yerinde O yerlerun altında karanlığun içinde Yıldızlarun ardında oy Karadeniz içinde Söyleyin yarume de ben varamam

Bağa girdim kiraza Yar naza ben niyaza Hani ya söz vermiştin Gelecektin bu yaza Garibim garibim Yol bilemem Öksüzüm sensizim

Cumhuriyet’in geleceğe büyük bir ümitle bakmamızı sağlayan gurur verici atılım ve başarıları, her türlü zorlu engelin aşılması konusunda bizlere güç

Garip başta yar sevdası olursa Geze geze gönül yorulmazımış Arayıpta sevdiğini bulursa Ona hiçbir hesap sorulmazımış Nazlı yârim yâdelinen gezerse