Ellerinle beni büyüttün
Saçına aklar düşürdün
Kurban olam sana anam
Üzdüm yüreğini çürüttün

Derdime derman olurdun
Yarama merhem olurdun
Elin yüzün hep buruşmuş
Hemen ne çabuk yoruldun

Şiir:
üzdük seni anam kıymetin bilemedik
belki azda sevindirdik
insan elindeki değerleri
büyüdükçe anlıyor anam
canım anam güzel anam
bu can sana kurban anam
çiçekler güller cesaret edemezdi
onun yanında açmaya
yüzünün gölgesi vururdu
onların üstüne
çekinirlerdi kıskanırlardı benim anamı
yüreği sudan temizdi
ok gibi kiprikler
uzun siyah saçları vardı
ama neye yarar
bir gün onunda kömür gözleri yoruldu
ve ebediyen kapandı
hatırlıyorum da ufaktım, küçüktüm
anamı güneşe benzetirdim
çünkü güneş kadar güzeldi
bunu ona söylediğimde ağladı
oğul oğul dedi bağrına bastı
şimdi yıllar geçti seneler geçti anam
ben senin, ben senin tabutuna mı sarılacaktım anam
ben senin, ben senin tabutuna mı sarılacaktım anam

Tabuta koydular anam
Alıp götürdüler seni
Sütün gibi helal et anam
Bir tutam saçın telini

Kara toprak aldı seni
Öksüz bıraktı bak beni
Şimdi kim verecek anam
Bana şevkat ile sevgi